Daartegenin kun je brengen dat je bij Stichting Present (bijvoorbeeld) 4 uur bezig bent om de lokale kinderboerderij op te knappen, terwijl als je 6 uur bij een normaal baantje werkt, je een aids-patient in Afrika een jaar lang van medicijnen kunt voorzien (om maar een willekeurig voorbeeld te noemen).

Ik vind geld geven een beetje een passieve manier van actief worden. Als je dan toch actief wil worden, kun je beter bij Present oid gaan helpen. Zie je ook nog eens direct resultaat.

Mijn idee is niet persee bewust wording, maar meer actief wording. Ook wanneer het crisis is hoeven we niet heel hard te denken dat wij allemaal ons geld moeten oppotten voor onszelf, maar zelf maar iets inkrimpen en gewoon blijven geven aan anderen.

Volgens mij niets meer dan een christelijke opdracht.

Afkopen vind ik dan ook absoluut niet het goede woord. Helpen waar het kan vind ik een betere.

Ik zag het idee van een éénmalige gift meer als een opstapje om zoiets meer te gaan doen, door bijvoorbeeld een sponsorkindje. Het gaat hier dus niet om een of-of situatie. Daarnaast begrijp ik het punt van Hugo niet helemaal. Het kan gewoon iets van het huis worden waar iedereen maar mee accoord gaat als ie in het huis wil wonen. Verder denk ik dat het persoonlijk geven niet zoveel uitmaakt en het daar helemaal niet om draait. Zal je trouwens ook zien dat we nog niet hebben apart gezet wanneer er iemand langskomt of dat we het doel weer zo-zo vinden.

Hoe dan ook. Ik heb dit idee geopperd. Wat mij betreft doen de mensen mee die mee willen doen en doen de mensen niet meer die niet mee willen doen.

Ik zie niet helemaal de meerwaarde van eenmalige gift geven met het huis. Alhoewel ik het idee van Nico dan wel weer kan waarderen. (Voor 3 euro p.p. kunnen we trouwens al een kindje sponsoren.)
Maar misschien kunnen we eerst even bedenken waarom we zo graag willen geven, het 'omdat het kan' argument vind ik namelijk weinig steekhoudend.
Is dit om schuldgevoel af te kopen, wereldvrede na te streven, bewustwording voor het leed in de wereld, het huiskarma weer een positieve boost te geven, er voor te zorgen dat de Lindenburgh non-profit blijft/wordt (in geval van iets structureels), etc.

Een éénmalige gift vind ik zelf te makkelijk om er maar weer even van af te zijn en weer even goed te voelen, aangezien je er uiteindelijk toch helemaal niks van merkt. En als je dat toch doet, kun je dat het beste aan de deur doen, dan is dat meisje ook niet voor niks in de regen aan het collecteren en heb je nog iemand blij gemaakt.

Ik ben blij dat het huisforum opeens weer zo goed gebruikt wordt!

Een eenmalige gift kan ook heel erg goed naar 3FM Serious Request. Wij als 3FM huis, met zelfs hun oude logo als ons oude logo, kunnen natuurlijk ook gewoon aan de negermoeders in Afrika geven.. Kunnen we zelfs nog een mooi nummertje aanvragen op de radio!

Iemand suggesties?

Overigens betekent het voorstel van Nico dat de verwarming te hoog zetten, te lang douchen, slechts drie dingen in de wasmachine stoppen enz. enz. directe gevolgen heeft voor kindertjes in Afrika. Een goede reden om bewuste Lindenburghers te worden.

Dus het wordt een jaarlijkse gift met naast een bijdrage van de huisgenoten die daar zin in hebben ook een rest van de huisrekening? Stemmen kan binnenkort. Opties zijn: voor, tegen of faalhaas.

Ik zal binnenkort eens een jaaroverzicht maken.

Is het niet een idee om een percentage van de jaarlijkse groei van de huisrekening weg te schenken aan een jaarlijks door het huis vastgesteld goed doel? Ik weet natuurlijk niet of de huisrekening nog steeds elk jaar een klein beetje groeit, maar zo wel, dan heeft niemand er heel veel last van als daar elk jaar een klein beetje van de winst uit wegvloeit.

Ik ben wel voor een éénmalige gift. Zelf hou ik er niet zo van om aan financiële verplichtingen vast te zitten, en als huis zoiets aangaan vind ik ook niet heel praktisch, ook al is het natuurlijk goed mogelijk.
Een éénmalige gift is handiger, toekomstige huisgenoten zitten nergens aan vast en de toekomstige sponsor van het arme sponsorkindje in kwestie krijgt er een echte band mee. Iedereen blij.
Count me in, Dennis.
Moeten we Fred ook nog vragen?